zondag 24 januari 2010

Superman

Twee weken geleden ging ik een avondje uit met de girls. Geen mannen, gewoon lekker dansen en Martini drinken..Juist….

Tot Superman ineens binnen kwam lopen. En dan bedoel ik het type Clark Kent voordat het pak aangaat. Absoluut één van de mooiste mannen ooit gespot op deze aardbol. Nog voor ik iets gezegd had kreeg ik al een “Don’t you dare, this one is mine!” van vriendin C.K. Superman had echter met zijn 1 meter 88 alleen oog voor Lola.

Deze 29-jarige ex-militair bleek voor de verandering eens geen danser. En geen Surinamer (nou ja, deels dan). Blank, met alle goede features van het exotische. Na de hele avond leuk gekletst te hebben pakte hij het afscheid iets anders aan dan de meeste mannen. En I like anders. “Ik ga je niet bellen of sms’en, maar dinsdagochtend ben ik om 11 uur bij de Coffee Company, als je er niet bent val ik je nooit meer lastig. Maar ik zou komen want ze hebben verdomd goede cheesecake”.

Kijk, en daar hou ik nou van. Leuk of niet, ik zou sowieso gaan.
En dat deed ik dus.

Het is lang geleden dat ik een echte date heb gehad, laat staan een in de ochtend. Maar ik moet zeggen, het viel niet tegen. De date duurde tot maar liefst half drie, en we weten nu zo’n beetje alles van elkaar. Superman vindt Lola helemaal geweldig. Zelf twijfel ik nog een beetje of ik deze man nou daadwerkelijk leuk vind, of alleen zo ongelooflijk mooi dat ik gewoon niet meer weet hoe ik moet functioneren.

Nu denken jullie allemaal, Lola, het is je gelukt, je hebt een normale, vrijgezelle, in Nederland wonende man gevonden.
Nee natuurlijk niet, er zit uiteraard een addertje onder het gras, want Lola maakt het zichzelf niet graag makkelijk..

Nou, hier komt ie;
Superman heeft twee dochtertjes.

Ouch….

Lola en kids is niet zo’n goede combi kan ik jullie vertellen. Ze mogen mij niet en ik hen niet.
Dus, ik houd jullie wederom op de hoogte.

maandag 11 januari 2010

Another Martini please..

Vorige week donderdag stond er een wilde avond op de agenda met mijn lieve vriendinnetje Betty. Little black dresses, high heels, champagne en de nieuwste hippe tent van Amsterdam. Toen ik van de zomer in de desbetreffende tent was scoorde ik het telefoonnummer van de ontzettend knappe barman/danser (hoe kan het ook anders…).

Dus op deze wilde avond leek me een smsje wel gepast. “Als ik vanavond naar ….ga, kom ik daar dan een leuke barman tegen?” Dolenthousiast dat ik na al die maanden nog eens aan hem dacht voorzag deze fijne barman ons de hele avond van glaasjes bubbels en martini. Om een uur of 2 gingen we met zijn allen naar de meest foute tent om over te gaan op de goedkope bubbels.

Betty had haar match al gevonden en stond al zoenend naast ons op de dansvloer. Of het nou de alcohol was of de pure aantrekkingskracht, ik weet het niet. Maar mijn barman en ik vergaten even de hele wereld om ons heen en raakten al dansend in een soort trance. Ok, waarschijnlijk was het toch de alcohol..

Later besloten we een afterparty te houden bij de match van Betty thuis. Voor we het wisten gingen de handen van Betty en aanhang alle kanten op en besloten mijn dansende barman en ik naar de slaapkamer te gaan. Vanaf hier is het in mijn hoofd een soort goedkope film. Begrijp me niet verkeerd, deze man is ontzettend leuk, er zit ook zeker nog wel een vervolg aan, maar deze avond was toch niet helemaal des Lola’s.

Voor ik het wist lag mijn jurkje op de grond en mijn barman bovenop me. Nou is dit feit op zich niet verkeerd, geloof me. Maar ik, goede vriendin als ik ben, maakte me maar druk om Betty. Zij is wat preutser dan ik en misschien voelt ze zich ongemakkelijk. Om mij ervan te overtuigen dat ik me beter met hem bezig kan houden dan met haar wees mijn mooie man mij op datgene wat er in de woonkamer afspeelde. Toen ik de deur op een kier hield bevond mijn zicht zich full frontal in de preutsheid van Betty zelf.

Aangezien Lola natuurlijk niet kan achterblijven richtte ik vanaf dat moment al mijn aandacht op mijn vangst. Nou weet ik niet wat het is met dansende Surinamers, maar ik raad het iedereen aan.

Ik moet toegeven dat ik nog steeds stiekem met mijn hoofd bij M.B. zit, maar hey, een beetje afleiding is nooit weg.

Keep you posted!