Ik heb wel eens vaker over het onderwerp ‘vreemdgaan’ geschreven. Omdat het me is aangedaan, en omdat ik me er zelf ook schuldig aan heb gemaakt. Ik zie het om me heen gebeuren en het fenomeen fascineert me.
De laatste tijd echter zit ik er wel erg veel mee in mijn hoofd. Ik besefte me dat de laatste drie mannen waarmee ik het bed heb gedeeld in een relatie zitten….(twee daarvan meldden het doodleuk achteraf trouwens). Ik vraag me af of dat iets over mij zegt. Ik trek bezette mannen aan omdat ik me duidelijk (nog) niet wil binden? Ik vind bezette mannen simpelweg aantrekkelijker? Ik houd van een uitdaging en geniet van de kick als het me lukt? Ik weet het niet. Ik moet zeggen dat ik er niet bepaald van geniet, maar ik ben niet principieel tegen. Dat zou ook hypocriet zijn aangezien ik zelf ook wel eens de schuinsmarcheerder ben geweest.
Een vriend van me met wie ik het er laatst over had meldde me zijn theorie. “jij bent de vrouw die vrouwen haten en waarmee mannen willen vreemdgaan”. Hmm…een soort goed verpakt compliment…denk ik, maar niet altijd leuk.
Met één van deze drie mannen ging ik langer om en dan is het soms lastig. T hield zielsveel van zijn vriendin, dat wist iedereen. Dat hij ernaast ook veel van seks met mij hield wist alleen ik. Als je elkaar dan gezellig tegenkomt met stappen en meneer zet zijn pokerface op is het wel eens moeilijk. Maar ik heb het geluk dat ik op geen van die mannen verliefd was. Echt vallen voor iemand in een relatie lijkt me flink kut. Al heb ik dat, nu ik erover nadenk, ook wel eens meegemaakt. En het is me wel gelukt hem bij haar weg te krijgen….
Nou ben ik zelf natuurlijk ook schuldig in deze situaties. Al vind ik dat de man in kwestie volwassen genoeg moet zijn bepaalde keuzes te maken, en dat ik me niet hoef te mengen in zijn relatie, dat is zijn business. Toch kan ik het niet helpen onbewust een beetje het vertrouwen in monogame relaties te verliezen. Ik weet van mezelf dat ik moeite heb met monogamie. Maar ik gooi het altijd op het feit dat ik jong ben en me nog helemaal niet vast wil leggen. Als ik de ware tegenkom is het anders. (Al heb ik wel al twee keer gedacht dat ik hem had, en ging ik nog steeds de mist in…) Toch word ik steeds sceptischer. Als zoveel mannen al met mij vreemdgaan (zonder dat ik er erg veel voor hoef te doen), hoeveel meer eten er dan wel niet naast de deur..
Ik roep bij deze al mijn lezers op die nog nooit zijn vreemdgegaan om dat te melden. I know you’re out there! Alleen niet in mijn omgeving…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nou, daar ga je dan - beet!
BeantwoordenVerwijderenMaar ik ben er wel verdomde nieuwsgierig naar. Niet om de seks, maar omdat ik benieuwd ben of ik ervan zou kunnen genieten of dat ik het mezelf nooit zou vergeven. Of 't me lukt te overtuigen, misschien ook wel.
Het is echter ook weer geen discussie: zolang het niet open is (dan heet het ook geen vreemdgaan meer) heb ik een schofterige hekel aan dat soort onwaarachtigheid. Ik zou zelf ook niet graag de bedonderde zijn.
Maar misschien ben ik ook wel gewoon een schijterd, haal ik mijn kick daar niet uit.
Echt vallen voor iemand in een relatie - nog eens beet. Keer twee. En dat is een lastiger parket. Voor mij is 't simpel: als je nu met mij rommelt, kan ik je straks (en ik val voor je, dus ik wil een straks) niet vertrouwen. No-go, dus. Maak het dubbel lastig: vallen voor een ander in een relatie (en vice versa) terwijl je er zelf ook één hebt. Weer beet. Dat zijn 4 huilende mensen dan.
Ben je er schuldig aan? Weet ik niet, niet aan het fenomeen op zich. En als je ze tegenhoudt, halen ze het wel bij een ander. Dat kan twee kanten op: als het niet om jou gaat, laat je je gebruiken (je bent inwisselbaar) Of je ontzegt jezelf een verzetje door waarachtig te gaan wezen.
Monogamie is iets lastig. Evolutionair gezien moet mijn zaad in zoveel mogelijk vrouwen. Maar evolutionair gezien beperkt dat ook mijn kans om een jong op te voeden, want mensenbaby's hebben een m/v-evenwicht nodig. En die V stelt eisen aan mijn toewijding. Door de bank genomen dan. Relevanter is denk ik de vraag of je überhaupt iets met iemand op kunt bouwen als je niet monogaam bent. Verderop in je relatie besluiten dat je 't open gaat houden is iets anders. Maar écht een band met iemand daar is exclusiviteit voor nodig. Denk ik.
IK ben single, en ik ga dus niet vreemd, maar.. ook ik trek meest getrouwde mannen aan die mij interessant vinden op wat voor manier dan ook, voor mij is het makkelijk, wel de lusten (seks), niet de lasten (jankende kinderen meer van die ongein), maar ook ik weet precies waaróm getrouwde mannen mij leuk vinden, ik wil helemaal geen relatie, huisje, boompje, beestje, ik wil vrijheid en lol.
BeantwoordenVerwijderenMaar .. net als jij heb ik het vertrouwen in een monogame relatie met een man verloren, omdat ik overal zie en merk dat mannen vreemdgaan, waarom dan nog moeite doen? Waarom dan niet genieten van de getrouwde man waarbij je wel de lusten maar niet de lasten hebt? IK zie de vrouw van mijn minnaar ook wel eens, en ik heb -in de loop der jaren- geleerd om me daar niet vervelend bij te voelen, het is zoals het is, hij komt bij mij voor de fun, de lol en de seks, ik gebruik hem voor de funl de lol en de seks, wat is daar mis mee?
Ehmmmmmm, ik hoef dus niks meer te zeggen, want dit is wat ik je wou vertellen, al zit ik nog niet echt in een relatie, maar gaat het wel een beetje die kant op..
BeantwoordenVerwijderenX
ps. en nu heb je dus ook een cadeau van mij tegoed...
Ik ben één keer vreemdgegaan, wat neerkwam op alleen zoenen met een ander en ik heb er de dag er na gelijk uit gemaakt. Als ik weet dat een jongen een relatie heeft is voor mij de lol er af. Want a. ik kwets iemand, die dat waarschijnlijk niet verdiend heef en b. hij is een eikel want hij gaat vreemd.
BeantwoordenVerwijderenIs er sprake van 'echte liefde/verliefdheid', dan kun je wachten tot de ander zijn relatie voorbij is en hoef je niet vreemd te gaan. Sterker nog, als vrienden of vriendinnen van mij vreemdgaan vind ik dat al een behoorlijke afknapper. Als je zo graag met meerdere mensen wil neuken, moet je niet in een relatie zitten.
Overigens is het ook nog eens geen pretje om gebeld te worden door de significante ander van je date met de mededeling dat 'wanneer je nog één keer met je vingers aan haar man zit, ze je wel weet te vinden'. Zelfs al heb je voornoemde vingers niet op voornoemde man gehad. Omdat hij een zwangere vriendin heeft.
ach 90% van de mannen gaat vreemd en vrouwen maken op dit punt ook een inhaalslag
BeantwoordenVerwijderenGelukkig geloof ik nog wel in de liefde en niet eens uit een naïeve kinderachtige sprookjesovertuiging, maar uit simpelweg (goede) ervaring :)
BeantwoordenVerwijderenJe kunt ook veel lol halen uit flirten alleen, zonder dat om te zetten in veel-mensen-kwetsende-ordinaire-vreemdgang-sex. Waar je uiteindelijk zelf ook niet vrolijker van wordt, want zeg nou zelf; zie je jezelf echt als 72-jarige sekspoes de bejaardentehuizen onveilig maken? Met wie moet je dan sinterklaas vieren?!
Je zult zien dat de juiste man de leuke kanten in je naar boven haalt en als je wat ouder bent en uitgespeeld trek je vanzelf ergens een grens...
En tot die tijd; take advantage of those cheating bastards (vermijd de mannen van vriendinnen en familie) en geloof in het feit dat ze alleen met jou vreemdgaan omdat jij zo fabulous bent!
Xx
Iiiiiik ben nog nooit vreemdgegaan, en het is mij wel aangedaan!
BeantwoordenVerwijderen